In het kader van een reorganisatie wordt een groot aantal werknemers bij een bedrijf afgevloeid. Daarbij treden zij in dienst bij een speciaal daarvoor opgerichte stichting. Om het sociaal plan (lees: stichting) te financieren wordt door middel van een cao afgesproken dat de niet-ontslagen werknemers negen procent van hun loon zullen afdragen aan de stichting (solidariteitsbijdrage). De Rotterdamse Rechtbank is met uitkeringsinstantie UWV van mening dat deze bijdrage als premieplichtig loon moet worden aangemerkt. De werkgever wordt in een vonnis van 5 december 2003 veroordeeld tot het afdragen van de premies aan het UWV.