Ter effectuering van het doel van de banenpool, besluit een gemeente om ƒ 100,- meer te betalen aan gehuwde/samenwonende banenpoolers dan aan alleenstaande banenpoolers. Een alleenstaande banenpooler is het hier niet mee eens en procedeert, zonder succes, tot en met de Hoge Raad. Op 7 november 1997 oordeelt de Hoge Raad dat het door de gemeente gemaakte onderscheid een legitiem doel nastreeft en hierdoor geoorloofd is.