Bij een eenheid van de Belastingdienst is in 1992 de bevoegdheid om buitengewoon verlof van korte duur te verlenen, ingevuld met een bepaald beleid. Dit beleid is zes jaar later veranderd. Eén en ander is besproken met de ondernemingsraad en werd tijdig bekendgemaakt. Een ambtenaar wenst buitengewoon verlof te gebruiken voor godsdienstige activiteiten. Dit wordt hem geweigerd. De Centrale Raad van Beroep oordeelt op 2 mei 2002 dat de regeling niet voorziet in uitbreiding van in Nederland algemeen erkende feestdagen. De ambtenaar wordt in het ongelijk gesteld.