Tussen een vakorganisatie en een werkgever is een geschil ontstaan omtrent de uitleg van een in een Sociaal Plan opgenomen afvloeiingsregeling. De bedoeling was dat de werkgever de werkloosheidsuitkeringen van ontslagen werknemers gedurende een korte periode zou aanvullen tot het laatstverdiende salaris, maar dit blijkt niet uit de tekst van het Sociaal Plan. De Hoge Raad sluit zijn redenatie aan bij hetgeen hij hierover in het verleden heeft bepaald ten aanzien van de interpretatie van collectieve arbeidsovereenkomsten. Dit betekent dat de werkgever gebonden is aan de letterlijke tekst van het Sociaal Plan.