Een werkneemster wordt op staande voet ontslagen. Zij kan zich met dit ontslag niet verenigen en de Kantonrechter bepaalt dat het ontslag niet is gegeven. Van deze beslissing gaat de werkgever in hoger beroep. Tussentijds is de arbeidsovereenkomst echter - voor zover deze nog bestaat - ontbonden. Daarbij wordt aan de werkneemster een vergoeding toegekend. De Voorzieningenrechter te Rotterdam bepaalt in een kort geding op 18 januari 2005 dat deze ontbindingsvergoeding pas opeisbaar is, nadat definitief is geworden dat het ontslag destijds niet rechtsgeldig is gegeven.